مقایسه میزان خودکارآمدی در تعامل با همسال میان کودکان دبستانی چاق، دارای اضافه وزن و کودکان عادی در شهرستان شیراز

مقدمه و اهداف چاقی و اضافه وزن در کشورهای در حال توسعه همچون ایران به طور چشمگیری در حال افزایش است. چاقی دوران کودکی می­تواند روی خودکارآمدی در حیطه­های مختلف زندگی از جمله دستاوردهای تحصیلی و کیفیت زندگی تاثیرگذار باشد. پژوهش حاضر با هدف مقایسه میزان خودکارآمدی در تعامل با همسال میان کودکان دبستانی چاق، دارای اضافه وزن و کودکان عادی در شهرستان شیراز انجام شده است. مواد و روش­ ها پژوهش حاضر یک مطالعه تحلیلی، مقطعی و مقایسه­ای است. نمونه مورد مطالعه شامل 72 دانش­آموز دختر و پسر 8 تا 12 ساله از مدارس ابتدایی شهر شیراز در سال 1393 بود که به روش خوشه­ای از چهار ناحیه شهر شیراز برحسب نمای توده بدنی در سه گروه چاق، دارای اضافه وزن و عادی انتخاب و دسته­بندی شدند. ابزار گردآوری داده­ها، پرسش­نامه مقیاس خودکارآمدی کودکان لد و ویلر بود. داده­ها به کمک نرم­افزار SPSS 21 و با آزمون آنالیز واریانس یک­طرفه و در سطح معناداری کمتر از 05/0 تحلیل شد. یافته­ ها نتایج پژوهش حاضر نشان داد که میزان خودکارآمدی در تعامل با همسال میان سه گروه با یکدیگر تفاوت معناداری دارد (05/0>P). همچنین تفاوت معناداری در میزان خودکارآمدی کودکان نواحی مختلف وجود دارد ( 05/0>P). نتیجه ­گیری بر اساس نتایج پژوهش حاضر کودکان چاق خودکارآمدی کمتری نسبت به کودکان با وزن متناسب دارند. وجود تفاوت در میزان خودکارآمدی میان سه گروه چاق، دارای اضافه وزن و عادی، برخی یافته­ها در مطالعات گذشته را تایید می­کند. پژوهش­های بیشتر با در نظر داشتن میزان سلامت روانی، هوش مفهومی و هیجانی پیشنهاد می­گردد.